Saranggola...

Kung titingnan mo... ito'y mula lamang sa mga tagpi-tagping papel na inukit at binuo ng isang pangarap...isang pangarap na sana'y sabay kayo habang tahimik nyang dinama ang hangin sa himpapawid...ngunit napapagod din ang mga kamay sa kanyang pagpapalipad...dahil hindi pala sa lahat ng panahon..nakikiayon ang hangin upang masaya lagi ang mga buntot at pakpak ng isang munting saranggolang binuo ng isang nangangarap...kung di man bagyo o ulan ang pwede nitong sagupain...isang mapait na katotohanan na ang saranggola kahit hawak mo upang di bumaba mula sa ibayo, hinangad din pala nito na sana ang kanyang kalayaan ay maging ganap..maaring hinangad din nito ang maging ibon....malayang nakakalipad...dahil yun ang mas nakakabuti...dahil doon sya mas masaya.

..... bukas paggising ko upang buksan ang panibagong araw...ako'y malaya na...dahil tuluyan ko na pinakawalan ang saranggolang marahil nais na ding makawala. Pagod na akong makiramdam. Pagod na ako sa mga positibong bagay na lihim kong binuo sa isip ko na baka may pangarap na naghihintay para sa aming dalawa...kelangan ko nang palitan ang isang "butas na saranggola".

(at nagsenti daw akoh!!na di alam anong nais iparating dito!hehee, kasi naman kahapon.....di bali na lang!kagabi ko pa pinakikinggan kanta ng Shamrock na "alipin"..ang lupeet!)