Finals na, pero parang di parin mag-sink in sa utak ko kung paano ko tapusin ang mga bagay na dapat tapusin. Habang tinitingnan ko ang mga figures sa class record ko upang makabuo ng final grades ng mga magtatapos ngayong Marso, parang gustong iluwa ng mga mata ko ang mga numerong nakikita ko. Pera ba 'to?Hmm..baka mas masarap kwentahin kung pera ano?haha!No, I am no mercenary. Kung may isang bagay na ayaw kong itanim sa utak ko, yun yung isipin ang "how much" do i get out of something. Di rin naman ako righteous.Pero pinipilit na gawin ang tama para makatulog ng mahimbing sa gabi at ngumiti ng napakatamis kinsabukasan..:>

Hahayy, parang may aftershock pa yata ako sa mga trahedyang nangyayari ngayon sa mundo.Sana ok lang si mareng ghee. i pray. Sa mga ganitong pagsubok, kapit lang talaga tayo kay God..no more no less. Normal lang talaga na makadama tayo ng takot bilang tao. At dapat na talaga akong matakot sa mga oras na 'to dahil di na matapos-tapos ang gawain ko sa dahil sa blog na 'to.:P

Hanggang sa muli.