Last Saturday,napag-usapan namin with my new friends ang tungkol sa crab mentality. Sabi kasi ng isa, sa kanyang eskwelahan na pinagtuturuan, meron syang kasamahan na guro na dalawang masters degree na ang natapos. Then, nagtataka daw sya kung bakit iba ang pakikitungo nito sa kanya ngayon since they're good friends naman from the start. Ito kasi ang ugat kung bakit medyo indifferent yung guro na yun. Binigay kasi ng administration sa friend ko yung load to handle debate and speeches program na dati ay naka-assign sa guro na yun. In short, bitter sya dahil sa mas bata sa kanya at wala pang gaanong attainment like her, naibigay ang program. Well, it's just that nagtiwala naman sa kakayahan ng friend ko ang administration. He tried to talk to the teacher to clear things out with what happen between them but he only received a sour reply. Ang sabi pa sa kanya, "No, no, don't talk to me". Which can be very mean dahil alam naman ng friend ko na wala syang ginagawang masama. Gusto lang nya ibalik ang dati nilang pagkakaibigan.
Crab mentality describes a way of thinking best described by the phrase "if I can't have it, neither can you." The metaphor refers to a pot of crabs in which one tries to escape over the side, but is relent lessly pulled down by the others in the pot(Wikipedia).
It is sad to note that this is very common sa ating mga Filipino. Mahirap nga ba talagang tanggapin na nauungusan tayo ng ibang tao na may mas mababang lamang achievement kaysa sa'tin? I mean, why can't we just be happy for other people? Ang isyung ito ay nakikita di lamang sa ating workplace ngunit maari din itong present within our family tree. I must admit na it even happens to people i thought i already know so well. I've relatives i instinctively sense who are bitter over the fact na mas nakakaangat sa buhay ang iba nyang mga kapatid kaysa sa kanya or say "sa kanila". Nakakalungkot dahil isang pag-uugali na hihila sa'tin pababa instead of aiming for progress for each other. Hindi ko na minsan mafigure-out kung may authenticity nga ba sa kanilang pakikitungo with my family. Anong silbi ng dami ng natapos na educational attainment o degree ng isang tao kung ang pinakasimpleng bagay na damayan ay baliwala lang? Is it really hard to be giving or acknowledge what one has accomplished?
Yun bang "masaya ako para sa'yo" mentality?
I am happy for my friend but i'm sad for his co-teacher who after all, still not learning enough inspite of all her educational attainment.
9 comments:
yup marami tlga yan kahit saan... kahit d2.. nakakainis pakinggan ung mga sinasabi ng iba na ganito: mabuti pa si kasi ganito, ganyan, ganun... mga tanong na: bakit napunta sa kanya ang ganun ganito?... dapat nga matuwa ka kung ang isa mong kaibigan o kababayan ay nabigyan na pwesto na maganda... hindi ung sirain siya..
at tama ka rin.. bata o matanda ka man... basta mapagkakatiwalaan malayo ang mararating...
trust, which builds strong relationships, flows from trustworthy people...
Kung kaaway mo yung tao natural na reaksyon yung di ka matuwa sa pag-asenso nya, pero sabi mo nga dati naman silang in good terms, so may problema talaga yung friend nya. Dapat paminsan-minsan matuto tayong tanggapin na we can't have it all.
isa yan sa dahilan kaya matumal ang pag-asenso ng bansa natin! ;)
Sabi nila its a Pinoy Mentality but i disagree tlga, dahil kahit saan meron nyan, pero iba ibang way ngalang at iba ibang level...
Insecurity ang tawag dun. They wer never satisfied for what do they have, because they wanted it all...
Uy nag balik kana rin sa wakas... ni lock mo bahay mo kc di ako makapasok!
Kneeks,
feeling ko na-experience mo talaga huh!sige lang, ibig sabihin nyan, mas deserving ka kung ano man ang naeenjoy mong privilege..and you're right, "trust, which builds strong relationships, flows from trustworthy people..."..just give your best in evrything and prove your detractors na kaya mo!(oh!umbrella advice yun ha!from tk's term;)
Ann,
kung lahat ng tao katulad ng reasoning meron ka like "we can't have it all", we'd have peaceful relationship with each other...kasi genuine yung pakikitungo at walang halong kaplastikan.
racky,
matumal ang pag-unlad kasi instead na magtulungan ay nagsisiraan...kakalungkot ano?minsan di na natin alam kung sino yung totoo sa'tin lalo na pag may inggitan.
tk,
mukhang naunahan ka ni kneeko magcomment fren ah!hehe!di bali, serious ka naman this time...oo nga, pag ang tao insecure di malayo at makakafeel din yan ng angst sa buhay nya at kahit saan existing din ang crab mentality...hayyy, eat na lang tau ng crab tk, mas masarap yan pag may gata ng niyog!;0)
Wow ang sarap ng crab na walang angst... hahah
wala naman sa pinagaralan yan..it is how you see the whole thing. May mga tao kaseng basta may pinag-aralan kala mo kung sino ng magaling, na hindi sya aware na sobrang na uunderestimate na nya colleagues nya. and they dnt give a damn chance to those who are neophyte.
i admire those people na marunong makisalamuha sa iba and sensitive enough sa nararamdaman ng iba. un mga taong marunong magappreciate ng kapwa..
ang mga taong may crab mentality doesnt know what is happiness.
on the other hand, do we really have satisfaction??
oo nga noh! teacher pa man din siya pero simpleng life lesson lang di niya kayang i handle. tsk.tsk.tsk. the way she(?) reacted.. ang pangit. dapat nga masaya siya kase nabawasan workload niya, di siya marunong tumingin ng brighter side. isa pa,the administrator may want your friend to learn and spread herself more. dapat naman matuto rin yung iba, hindi lang siya diba?
"masaya ako para sa'yo" mentality?
i think this is way much better! eheheh!
Mayroon talagang mga tao na nagseselos.
Pero kung magkaibigan kayo dapat masaya ka sa mga acomplishment ng kaibigan mo.
Yan ang kaibigan.
Post a Comment